Artikel in Jeugdbeleid door Peter Greeven en Philip Veerman
Gepubliceerd: 07 Juni 2016
De definitie van een kind, met een leeftijdsgrens tot 18 jaar, is door nieuwe kennis ten gevolge van hersenonderzoek, nieuwe inzichten in de ontwikkelingspsychologie en veranderde maatschappelijke omstandigheden achterhaald. De auteurs pleiten ervoor om de grens te verhogen naar 24 jaar. Zij voeren hiervoor veel wetenschappelijk onderzoek aan. Het gegeven dat kinderen eerder volwassen gedrag (willen) vertonen, maar vaak ook langer kind zijn in hun gedrag, dwingt de samenleving om de spelregels aan te passen. Zo wordt het idee van Arnett van emerging adulthood omarmd. Jongeren zijn niet langer volwassen in zakformaat. De grenzen van ‘jeugdland’ waar Dasberg al veertig jaar geleden over schreef, worden opgerekt. De jeugdzorg kan met aanpassingen niet achterblijven, zo menen de auteurs.